แนวคิดหลัก
ครอบครัวหนึ่งพบว่าของที่คุณพ่อผู้เสียชีวิตเก็บไว้ในหมอน คือธนบัตรเก่าๆ ที่มีคำว่าสยามรัฐ พิมพ์อยู่ คนในบ้านเข้าใจว่าเป็นแบงก์กงเต็ก เกือบจะนำไปทิ้งแต่เมื่อนำไปให้ผู้รู้ดูและนำไปประมูล มีมูลค่ากว่า 2 แสนบาท…ใครจะรู้ว่ารูปภาพ หรือภาพถ่ายสมัยปู่ย่าตายาย แขวนไว้ที่บ้านจะมีมูลค่ากว่า แปดหมื่นบาท…… แสตมป์บางรุ่น เป็นที่ต้องการของต่างประเทศ ซึ่งเก็บอยู่ในกล่องขนมปังเก่าๆในบ้านอย่างไม่มีผู้รู้คุณค่า ฯลฯ
เรื่องราวเช่นนี้ยังมีอีกมากมายและพบเห็นได้ทุกวัน …ท่ามกลางภาวะวิกฤติเศรษฐกิจขาลงที่มีแนวโน้มยังตกต่ำอยู่เรื่อยๆไม่น้อยกว่า 2 ปี หากท่านทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน การมีรายได้ทางเดียวนับว่าอยู่ในความเสี่ยงอย่างยิ่ง หากจะลงทุนค้าขายในภาวะเช่นนี้ ผู้คนต่างเก็บออมไม่ยอมใช้เงิน แต่มีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่มีเงินออมรวมกันในบัญชีธนาคารในประเทศ มากกว่า 3 ล้านล้านบาท ที่ยังไม่นำเงินออกมาใช้จ่าย คนเหล่านี้ไม่ได้รับผลกระทบแต่ไม่กล้าลงทุนในเมื่อตลาดทุนก็อยู่ในภาวะซึมเซา ตลาดทองอยู่ในช่วงการเก็งกำไร น้ำมันขาลง ฯลฯ การลงทุนในของสะสมย่อมเป็นความสุขและมีมูลค่าตอบแทนที่คุ้มค่าสำหรับคนเหล่านี้
ของสะสม เป็นงานอดิเรกที่มีคุณค่าทางจิตใจเมื่อเก็บไว้ และเพิ่มมูลค่าขึ้นเรื่อยๆไม่มีวันตก ลองคิดดูเปรียบเทียบระหว่างลงทุนซื้อทองคำแท่ง 1 บาทกับเหรียญกษาปณ์ 1 บาทเมื่อเวลาผ่านไปเท่ากัน มูลค่าของเหรียญกษาปณ์จะมากกว่าหลายเท่าตัว (ขึ้นอยู่กับรุ่นที่ท่านมี) ของสะสมเปรียบเสมือนที่ดิน ขึ้นอยู่กับกฎของDemand กับ Supply และเป็น Supply ที่มีจำนวนจำกัดขณะที่ความต้องการมากขึ้นเรื่อยๆตามประชากร และเมื่อต้องการใช้เงินก็สามารถขายเปลี่ยนมือได้ ซึ่งในปัจจุบันก็มีหลายช่องทางมากขึ้นเนื่องจากอิทธิพลของ Internet ทำให้ความจำเป็นที่ต้องรีบขายจนถูกกดราคาจากร้านรับซื้อน้อยลงไปมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น